Watervallen en outreach
Door: Mirthe
10 Mei 2009 | Zuid-Afrika, Tzaneen
Zo en we zijn alweer meer dan een week verder…
Heb veel gedaan afgelopen dagen, vooral op stage, maar daar zal ik zo meer over vertellen. Eerst even over afgelopen weekend. We zijn samen met een meisje, Kendyl, die op de logopedie afdeling werkt van het ziekenhuis een dagje weggeweest samen met een vriend van haar. We gingen eerst naar een Tea Garden, een restaurant op een mooi uitzichtpunt in het midden van tea gardens/thee tuinen. Daar lekkere pannenkoeken gegeten. Daarna naar de Debengeni Waterval. Dat was echt heel mooi, zie foto’s. We hebben daar nog wat rondgelopen door het bos heen langs de waterval. Weer veel spinnen tegengekomen, je zou bijna gaan denken dat ik hier van mijn spinnenfobie af ga komen, maar helaas tot nu toe vind ik het nog steeds vieze beesten en loop ik er het liefst met een grote boog omheen (maar misschien dat die boog in de loop van de tijd iets kan afnemen :D ). Echt jammer dat we zoiets niet in Nederland hebben (die waterval dan he, niet die spinnen), dan zou ik er zeker vaak heen gaan! Na de waterval rugby gekeken en wat gedronken in een pub (dat is hier heel populair om te doen als soort van uitgaan). Het hele spel met de regels is ons uitgelegd door de vriend die mee was, dus toen was het ook wel leuk om er naar te kijken. Daarna lekker naar de pizzeria geweest. Een zeer geslaagde en erg gezellige dag dus…
Dan nog even over stage. Er is nu namelijk eindelijk meer te doen. Zo hebben we al wat meer eigen patiënten op het ziekenhuis die we elke middag behandelen en de meeste kinderen zijn nu ook terug van vakantie (serieus er zijn er op dit moment nog steeds een paar niet terug op school vanwege de vakantie van Pasen!!!). ’s Ochtends zijn we nu dus met de kinderen bezig. Als je ziet hoe enthousiast ze zijn met groepstherapie! Afgelopen week was het helemaal leuk, hadden we een oefening voor groepstherapie bedacht met een kleed die ieder kind dan vast heeft en daarop leg je een bal waarmee je dan op het kleed gaat stuiteren, alle kinderen waren helemaal wild en blij. Ik heb ondertussen ook mijn eigen individuele kinderen op school. Zitten echt wat zwaar gehandicapte kinderen bij dus dat wordt nog een hele opgave. Ik ben ook de gelukkige die het meest zware lichamelijk gehandicapte meisje van de school mag gaan behandelen, dus dat vind ik wel een hele leuke uitdaging. Ik hoop dat er een beetje vooruitgang in zal zitten als ik wegga, maar ik betwijfel het. Maar hopen is altijd goed toch?
Verder ben ik vorige week woensdag op outreach geweest. Eerst was het erg saai, omdat we geen patiënten hadden bij de eerste clinic en we dus in de auto moesten wachten. Maar toen moesten we nog op huisbezoek! Gingen we in zo’n hutje een oude man met een CVA behandelen (hersenbloeding). De geur die er hing en hoe de slaapkamer van die man er uit zag zal ik denk ik nooit meer vergeten. We hebben de oefentherapie gewoon daar in dat hutje gedaan op de grond op een matje en later op een plastic stoel. Dat was echt wel een hele ervaring! Heb nog foto’s gemaakt van die hutjes daar met mn telefoon, hoop dat ze een beetje duidelijk zijn. En dan te bedenken dat deze hutjes er nog goed uitzien in vergelijking met de krottenwijken die we soms langs de weg zien staan (hoop dat ik daar nog eens een huisbezoek mag doen…!). Verder nog 3 patiënten gezien bij de andere clinic, maar dat is wat minder boeiend voor jullie.
Ik moet 22 mei mijn presentatie geven op stage in het Engels over TENS (fysiotechniek apparaat). Ik ben als eerste van ons drietjes, maar ben er nog niet echt mee bezig geweest (komt nu toch eigenlijk best snel dichtbij als ik er zo over nadenk). Zal tegen die tijd wel vertellen hoe het is gegaan. Volgende week is onze tussenbeoordeling ook al! Is heel raar, omdat we voor mijn gevoel eigenlijk pas net zijn begonnen door al die vrije dagen die we hebben gehad in de eerste 4 weken. Dan zit de helft van de stage er dus alweer op en begint het aftellen al! Gaat echt snel.
Morgen gaan we olifantrijden en daarvoor hebben we eerst iets van een clinic met die olifanten ofzo (geen idee wat dat inhoudt maar daar horen jullie dan waarschijnlijk uitgebreid over in mijn volgende verhaal). Heb er erg zin in!
Dat was het weer voor nu…
Tot het volgende verhaal!
Xx Mirthe
PS: Ik heb dit verhaaltje geschreven op zaterdag, de update met foto's over het olifantrijden van vandaag volgt nog, het was wel echt heel gaaf!!!!
Heb veel gedaan afgelopen dagen, vooral op stage, maar daar zal ik zo meer over vertellen. Eerst even over afgelopen weekend. We zijn samen met een meisje, Kendyl, die op de logopedie afdeling werkt van het ziekenhuis een dagje weggeweest samen met een vriend van haar. We gingen eerst naar een Tea Garden, een restaurant op een mooi uitzichtpunt in het midden van tea gardens/thee tuinen. Daar lekkere pannenkoeken gegeten. Daarna naar de Debengeni Waterval. Dat was echt heel mooi, zie foto’s. We hebben daar nog wat rondgelopen door het bos heen langs de waterval. Weer veel spinnen tegengekomen, je zou bijna gaan denken dat ik hier van mijn spinnenfobie af ga komen, maar helaas tot nu toe vind ik het nog steeds vieze beesten en loop ik er het liefst met een grote boog omheen (maar misschien dat die boog in de loop van de tijd iets kan afnemen :D ). Echt jammer dat we zoiets niet in Nederland hebben (die waterval dan he, niet die spinnen), dan zou ik er zeker vaak heen gaan! Na de waterval rugby gekeken en wat gedronken in een pub (dat is hier heel populair om te doen als soort van uitgaan). Het hele spel met de regels is ons uitgelegd door de vriend die mee was, dus toen was het ook wel leuk om er naar te kijken. Daarna lekker naar de pizzeria geweest. Een zeer geslaagde en erg gezellige dag dus…
Dan nog even over stage. Er is nu namelijk eindelijk meer te doen. Zo hebben we al wat meer eigen patiënten op het ziekenhuis die we elke middag behandelen en de meeste kinderen zijn nu ook terug van vakantie (serieus er zijn er op dit moment nog steeds een paar niet terug op school vanwege de vakantie van Pasen!!!). ’s Ochtends zijn we nu dus met de kinderen bezig. Als je ziet hoe enthousiast ze zijn met groepstherapie! Afgelopen week was het helemaal leuk, hadden we een oefening voor groepstherapie bedacht met een kleed die ieder kind dan vast heeft en daarop leg je een bal waarmee je dan op het kleed gaat stuiteren, alle kinderen waren helemaal wild en blij. Ik heb ondertussen ook mijn eigen individuele kinderen op school. Zitten echt wat zwaar gehandicapte kinderen bij dus dat wordt nog een hele opgave. Ik ben ook de gelukkige die het meest zware lichamelijk gehandicapte meisje van de school mag gaan behandelen, dus dat vind ik wel een hele leuke uitdaging. Ik hoop dat er een beetje vooruitgang in zal zitten als ik wegga, maar ik betwijfel het. Maar hopen is altijd goed toch?
Verder ben ik vorige week woensdag op outreach geweest. Eerst was het erg saai, omdat we geen patiënten hadden bij de eerste clinic en we dus in de auto moesten wachten. Maar toen moesten we nog op huisbezoek! Gingen we in zo’n hutje een oude man met een CVA behandelen (hersenbloeding). De geur die er hing en hoe de slaapkamer van die man er uit zag zal ik denk ik nooit meer vergeten. We hebben de oefentherapie gewoon daar in dat hutje gedaan op de grond op een matje en later op een plastic stoel. Dat was echt wel een hele ervaring! Heb nog foto’s gemaakt van die hutjes daar met mn telefoon, hoop dat ze een beetje duidelijk zijn. En dan te bedenken dat deze hutjes er nog goed uitzien in vergelijking met de krottenwijken die we soms langs de weg zien staan (hoop dat ik daar nog eens een huisbezoek mag doen…!). Verder nog 3 patiënten gezien bij de andere clinic, maar dat is wat minder boeiend voor jullie.
Ik moet 22 mei mijn presentatie geven op stage in het Engels over TENS (fysiotechniek apparaat). Ik ben als eerste van ons drietjes, maar ben er nog niet echt mee bezig geweest (komt nu toch eigenlijk best snel dichtbij als ik er zo over nadenk). Zal tegen die tijd wel vertellen hoe het is gegaan. Volgende week is onze tussenbeoordeling ook al! Is heel raar, omdat we voor mijn gevoel eigenlijk pas net zijn begonnen door al die vrije dagen die we hebben gehad in de eerste 4 weken. Dan zit de helft van de stage er dus alweer op en begint het aftellen al! Gaat echt snel.
Morgen gaan we olifantrijden en daarvoor hebben we eerst iets van een clinic met die olifanten ofzo (geen idee wat dat inhoudt maar daar horen jullie dan waarschijnlijk uitgebreid over in mijn volgende verhaal). Heb er erg zin in!
Dat was het weer voor nu…
Tot het volgende verhaal!
Xx Mirthe
PS: Ik heb dit verhaaltje geschreven op zaterdag, de update met foto's over het olifantrijden van vandaag volgt nog, het was wel echt heel gaaf!!!!
-
10 Mei 2009 - 15:22
Mam:
leuke foto's.Verhaaltje lees ik nog. Je praat nog steeds hahaha.
-
10 Mei 2009 - 15:35
Mam:
en nog steeds!!! -
10 Mei 2009 - 15:43
Ikke:
klepperdeklepperdeklepklepklep -
10 Mei 2009 - 16:45
Moniek:
He lieve Mirthe,
Ik heb gister je hele gezin gesproken en ik hoop dat er meer van deze dagen aankomen. Lekker met ze allen het land verkennen.
Zo te horen is het een zware job die stage van jou. Mirthe, neemt de begeleiding van het zwaarste gehandicapte meisje weer opzich. En ik weet dat het je wel gaat lukken!!!!
De tijd gaat echt snel. Geniet er nog van en heel veel succes met je stage,
kus, mo -
11 Mei 2009 - 08:24
Dagmar:
Hey zus,
Weer leuk verhaal. Jammer dat ik gisteren niet kon skypen, binnenkort maar weer. Ga nu even gauw de foto's kijken. Laat je weten hoe de training was vanavond!
Xx daggie -
11 Mei 2009 - 08:25
Daggie:
Ook gave foto's weer! -
13 Mei 2009 - 16:13
Leonie:
Hoi,
Dit is pas stage he!
Bedankt voor je kaart.
Vond ik erg leuk.
Groetjes Leonie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
