La Isla Bonita

Hola/Hello (ze spreken hier in Belize engels)!

Ik was de vorige keer geëindigd bij Tikal. De hoofdstad van alle Maya Ruines. Erg mooi en ook een beetje mysterieus zo midden in de jungle. Ik vind geschiedenis altijd erg leuk en interessant, met name de tijd van de Egyptenaren (mijn eerste reis buiten Europa), de Romeinen, Chinezen, Grieken en ja dus ook de Maya’s! We hadden een enorm grote groep (ong. 30-40 mensen!), dus ik was al erg teleurgesteld en dacht dat we vrij weinig gingen meekrijgen van de informatie. Maar de gids was zo leuk en goed dat hij ervoor zorgde dat we toch de hele trip met hem mee zijn gegaan en niks hebben gemist van wat hij te vertellen had. Aan het eind was er nog wat vrije rondlooptijd en toen kwam ik op een plekje terecht, die me echt het gevoel gaf alsof ik in junglebook was beland! Ik stond namelijk ergens achteraf op een platformpje van een tempelcomplex naar allemaal slingerapen te kijken, met ergens tussen de bomen uitzicht op een toren van een andere tempel. Koning Louie kwam helaas nog net niet naar me toe!

Na Tikal gingen we met de bus naar Belize en écht, ik had geen betere afsluiting kunnen bedenken voor onze rondreis! Het land waar ik vantevoren graag heen wou om te gaan duiken, omdat ik had gehoord en gelezen dat dat “wel mooi” zou zijn.
Nou “wel mooi” zijn absoluut niet de woorden die je gebruikt over een land als Belize! Zelfs Madonna (ja! die ene die zo bekend is van al die liedjes) heeft over het eiland San Pedro, waar wij de laatste week hebben doorgebracht, een lied gezongen: La Isla bonita! Ik ga dus maar geen woorden gebruiken om het te beschrijven, Madonna had er een heel lied voor nodig, dus zie de foto’s, of check google (wat een uitvinding is dat toch he) en geef dit eiland en omgeving zelf een naam…!

Elke dag hebben we wat ondernomen, zelfs de dag dat we aankwamen zijn we gelijk met bagage en al in een golfkarretje gestapt (het was te heet en we moesten nog een hotel zoeken, dus ach waarom ook niet hét vervoermiddel van het eiland huren voor 2 uur?). Dus hebben we al rondrijdend gelijk al San Pedro ontdekt en ook ons hotel. Helaas waren alle “mooie” hotels ver boven ons budget, maar mocht iemand ooit naar San Pedro gaan en dit lezen, Ruby’s hotel is goedkoop en direct aan het strand, schone kamers en ook nog eens incl. een erg lekkere bakkerij. En zoals wij later bedachten, waarom zouden we in een duur hotel/resort gaan zitten als je alle dagenlang buiten besteedt?

De eerste “echte” dag hebben we een snorkeltrip gedaan. Ik ging op een van de plekken duiken. Was ik nog heel erg trots op mijn gespotte nurseshark onder een scheepswrak in Bocas aan het begin van de reis, hier waren ze overal! En ook de pijlstaartroggen, schildpadden en andere mooie onderwaterdieren zwommen overal om ons heen! Het mooie was dat we op 1 plek met die roggen en haaien ook nog eens uitgebreid konden zwemmen en ze mochten aanraken. Ook al wist ik vantevoren dat ik dit in Belize allemaal kon verwachten, dat was de reden waarom ik er heen wilde, ik had er toch geen voorstelling bij gemaakt en was zo verrast dat we zoveel dieren zagen! En ja mijn verjaardagskadootje is echt een van de beste ooit, een onderwateromhulsel voor mijn camera, heb veel foto’s en filmpjes gemaakt onderwater van deze hele ervaring, zodat jullie ook een beetje kunnen meegenieten!

De dag erna Maya tempels bezocht op het vaste land i.c.m. cavetubing met taximan Earl. De Mayaruines waren ook weer erg mooi! Als je je bedenkt dat er mensen waren zoveel duizend jaar geleden die dit allemaal al konden bouwen… Daarna het cavetuben, helaas geen foto’s of filmpjes van, maar we gingen met een band een rivier over die door een enorme grot liep. Ongeveer een half uur lang met zaklampje rondgedobberd in die grot en daarna nog een klein stukje in de open lucht. Gaaaf!

Toen met Earl afgesproken dat hij ons de volgende dag mee ging nemen naar de Blue Hole. Belize is bekend vanwege de Blue Hole! Maar het land heeft er 2, eentje is een natuurgebied in de zee en de andere is op het vaste land. Wat is precies een Blue Hole dan? Een enorm felblauw gat/krater in het water die duizenden meters diep gaat en daardoor een mooie blauwe kleur afgeeft. Men zegt dat de twee ergens diep in de aarde wel eens met elkaar verbonden kunnen zijn. Ik wilde erg graag naar die op het land toe, ook al is die een stuk minder bekend dan in de zee. Het was absoluut niet wat ik had verwacht, het was namelijk een erg klein plasje… Daar natuurlijk uitgebreid in gezwommen, met toch eigenlijk wel constant de drang om een stukje naar beneden te duiken, omdat het bijna niet te geloven is, dat zo’n klein plasje GEEN bodem heeft! Maar de laatste die dat probeerde in 1974, heeft het nooit na kunnen vertellen, dus heb ik het toch maar niet geprobeerd!

Daar ook nog grotten bezocht, indrukwekkend met alle stalactieten en stalagmieten en de glinsteringen die de wanden afgeven.

Gisteren de andere(bekende) Blue Hole bezocht, terwijl Dagmar en Rik een relax dagje hadden gepland (uiteindelijk zijn ze gaan snorkelen), mocht ik om 5.15u klaar staan op de pier om opgehaald te worden. Het was een trip van 250 US dollars(!!!!), maar het was het geld zoooooo waard! Al op de heenweg zagen we enorm veel dolfijnen en zelfs nog 2 walvissen! Niet zo mooi als in Zuid-Afrika, maar wel duidelijk zichtbaar, incl. het waterspuiten haha! De eerste duik was gelijk de Blue Hole in. Ook hier geldt weer hetzelfde, een enorm gat die duizenden meters diep gaat… En ook hier gold weer dat ik de drang had om nog verder naar beneden te willen! Maar schijnbaar zaten we al op een behoorlijke diepte, want er waren meerdere ervaren duikers die de duik niet aan durfden omdat ze het té diep vonden. Misschien dat je als beginnend duiker geen angst hebt voor dieptes, maar ik had het idee dat we een tussenstop aan het maken waren, toen we al op het eindpunt waren beland hahaha! Daar zagen we allemaal stalagmieten en stalactieten onder water, erg indrukwekkend. Ik heb nog niet goed uitgelegd hoe de Blue Hole er in de zee uitziet. Dit is niet zoals die op land, een krater strak naar beneden in een klein plasje. Nee deze is veeeeeel groter dan ik me had voorgesteld. Van bovenaf gezien is het een enorm heldere lichtblauwe cirkel in de zee, die bevat dus een krater, die enkele tientallen meters diep gaat. Dan op 130 ft, ik vergeet telkens hoeveel dat is in meters, spreidt de krater zich helemaal opzij, waar dus een grottenstelsel van stalagmieten en stalactieten liggen. Dan vervolgens wordt het gat zwart en loopt de krater nog een paar duizenden meters recht naar beneden de aarde in. En op dat punt dus, op de grens naar beneden helemaal zwart, hebben wij met een groep tussen de stalactieten en stalagmieten ge-slalomt! Voel je die drang ook? Dat je iets ziet wat nog veel verder gaat, maar je mag er niet in? Dit allemaal was indrukwekkend, maar ik vond met name de reefsharks die constant om ons heen zwommen erg bijzonder. Die zijn een stuk groter dan de nursesharks en zien er ook echt uit als de haai van documentaires en films, dus die maakten de duik helemaal compleet!

Daarna nog 2 duiken gedaan tussen enorme muren van koraal, letterlijk ook “the wall” genoemd! Tussendoor een pauze op een tropisch bounty eilandje. Ik heb het nu gezien op San Blas en bij Bocas op Zapatillas, beiden in Panama, maar van die bounty eilanden blijf ik het gevoel krijgen dat het bijna niet kan dat dit bestaat op aarde! Zonder enorme resorts, of andere gebouwen, gewoon een supermooi eiland, met witte stranden, palmbomen, helderblauwe zee, waar vogels en hagedissen ongestoord leven en wij gewoon het geluk hebben om er even op rond te mogen lopen!

Alsof dit hele verhaal over Belize nog niet genoeg is, zijn we de dag vandaag begonnen met een Manatee tour. ??? Zeekoeien! Aangezien dit Rik zijn lievelingsdieren zijn (bleek uit familiedag van vorig jaar :D ) moesten we die natuurlijk gaan spotten op een van de weinige plekken op aarde waar ze voorkomen! Het was niet gegarandeerd dat we ze gingen zien, maar dat risico wilden we wel lopen. Na een tijdje dobberen en afwachten op het water kreeg ik het gevoel dat mijn geluk me in de steek had gelaten. We gingen maar het water in om “gewoon” te gaan snorkelen. Ik was alweer enthousiast foto’s aan het maken van allerlei vissen toen onze gids ineens superblij aan het schreeuwen was. Er was er toch eentje komen opdagen! Ik was hem uitgebreid aan het filmen toen er nog een tweede aankwam en ze heel spontaan gingen knuffelen en mekaar een kus gaven! Kussende zeekoeien op film en foto! Wanneer laat mijn geluk me in de steek? Jaja, dat zal ik even snel afkloppen, maar serieus, misschien is het omdat ik eigenlijk gewoon altijd alles wat ik doe mooi, gaaf en leuk vind, dat ik het gevoel heb dat ik altijd geluk heb, terwijl het misschien voor anderen gewoon een leuke activiteit is. Maar kussende zeekoeien kan niets anders meer zijn dan GELUK, toch?

Daarna nog gesnorkeld op andere plekken en dit keer nog uitgebreider kunnen zwemmen met de schildpadden (niet die enorme die we hebben zien eieren leggen hoor). Ik vind dat zulke mooie dieren, ze hebben een hele mooie tekening op hun rug en de manier waarop ze zwemmen met zo’n schild ziet er ook best knap uit!

Je zult denken dat het nu wel ophoudt met alle activiteiten die we hebben gedaan in Belize, maar Rik en ik hebben net nog een nachtduik (/nachtsnorkel)tocht gedaan! Op de heenweg werden we nog vergezeld door dolfijnen, erg leuk hoe ze opspringen uit het water en met de golven spelen die de boot achterlaat! Het nachtduiken heb ik al eerder gedaan in Bocas, dus ik dacht dat ik wel een beetje wist wat ik kon verwachten. Voor een gedeelte was dit ook wel zo, het duiken in het donker was niet meer zo indrukwekkend als de eerste keer, maar zeker weer bijzonder gevoel om met een klein zaklampje in een donkere zee rond te zwemmen, omringd door beesten die je niet ziet als je er niet op schijnt…! We hebben veel slapende roggen gezien en meerdere felgroene maurenen (ik weet nooit hoe je die beesten noemt) /morenen en zelfs eentje die op jacht was en (helaas) een supermooie vis opat voor onze ogen! Maarja dat is de natuur, was daarentegen wel erg spectaculair om te zien… Toen, net als de vorige keer, gekeken naar het oplichtende plankton! Ondertussen had de instructeur zijn zaklamp op een plek neergelegd waar allemaal kleine visjes als muggen op af kwamen. Hij had vantevoren al uitgelegd dat hij dat zou gaan doen en dat hierdoor steeds iets grotere vissen zouden komen, constant gevolgd door nog grotere vissen, als een soort van “voedsel-kettingreactie”. Helaas kwamen er geen haaien op af, maar het was wel leuk om te zien hoe er inderdaad steeds grotere vissen zich om het lampje verzamelden.

En toen, toen was het helaas al weer het einde van het Belize gedeelte.

Morgen gaan we met het vliegtuig naar San Jose terug (Costa Rica), ja hoezo luxe reizen :D Dan gaan we naar Manuel Antonio voor waarschijnlijk nog een jungle tocht om daarna, ja het is me gelukt(!!) mijn allerlaatste nacht in Midden-Amerika door te brengen in Turrialba! Nog een keer afscheid nemen zal moeilijk worden (dat was het de vorige keer al), maar ik ben wel erg blij dat we er toch nog heen gaan, als echte afsluiter van

een ENORM-SUPER-MOOIE-BIJZONDERE-GAVE-SPECTACULAIRE-TROPISCHE-4 MAANDENLANGE reis door Midden-Amerika, incl. een hoop GELUK!

Wie weet dat ik nog een berichtje stuur terwijl ik nog aan deze kant van de oceaan zit, maar misschien dat mijn volgende bericht wel zal zijn vanuit jullie kant, we zullen zien!

Muchos besos y hasta luego!
Mirthe