Als Brangelina in China

Ni hao allemaal!

De vorige keer plaatsten we twee verhalen ineens, dit keer maar één, maar met zoveel belevenissen dat ik er gemakkelijk drie van had kunnen maken, haha. Ik zal proberen het zo kort en bondig mogelijk te beschrijven, zodat jullie geen dag vrij hoeven te nemen om het te kunnen lezen!

Na Mongolië gingen we in de avond de grens over naar China. Een bijzondere gebeurtenis, want ons onderstel moest verwisseld worden om te kunnen overgaan op de Chinese rails (die is anders dan die van Rusland en Mongolië). Wij werden dus, de hele wagon met iedereen erin, omhoog getakeld om het nieuwe onderstel eronder te kunnen krijgen! Bij aankomst in China werd het Chinese volkslied gespeeld en stonden de Chinese soldaten saluerend klaar langs het perron. Zo begon een nieuw hoofdstuk aan ons avontuur: backpacken door Azië, zonder vaste planning!

We kwamen aan in Peking en ons hostel zat midden in het centrum. Het was behoorlijk wennen aan het drukke verkeer, het luide getoeter, de menigte van altijd voorkruipende Chinezen, het spugen en rochelen van de mannen én het gestaar van iedereen naar ons! Ja, we zijn hier als beroemdheden! Er worden stiekem, maar ook ongegeneerd foto’s van ons gemaakt en slechts in uitzonderlijke gevallen durven ze te vragen of ze met ons op de foto mogen. Het klinkt wat negatief, maar het was toch even wat anders na Ecuador, Rusland en Mongolië. Ondertussen zijn we wat meer gewend en lijkt het allemaal normaler, het toeteren is gewoon bedoeld als een waarschuwing, het spugen en rochelen vanwege de smog in de lucht en de voorkruipende Chinezen laten we maar gewoon voorkruipen, wij hebben zeeën van tijd (alhoewel ik Dagmar en Lisan af en toe wel mis ;-) )! De foto’s worden nog steeds gemaakt, maar ook daar zijn we over uit, we lijken gewoon erg veel op Brangelina, dus is het hartstikke logisch dat ze ons graag op de foto willen hebben. Vanaf nu willen we dan ook aangesproken worden met “Merik” haha.

In Peking hebben we alle hoogtepunten van de stad gezien en gedaan; Tiananmen Square (plein van de Hemelse vrede), de Verboden Stad, de Temple of Heaven, het Zomerpaleis, de beroemde/beruchte eettentjes waar je letterlijk álles kan eten (van tarantula’s tot de ballen van een of ander dier), Qianmenstreet en last but no least Dé Muur!

De muur is natuurlijk een must-see in China en we hebben dit met een georganiseerde tour gedaan, waarbij we kennismaakten met een bijzondere mix van andere reizigers. Het blijft zo leuk om op de meest verre plekken van de wereld gezellig te kunnen kletsen met mensen van totaal verschillende culturen en je in korte tijd helemaal in te leven in hun werk/land/leven. We hadden geluk dat die dag de smog niet zo hevig was als de dagen daarvoor en het niet extreem druk was. Al met al hebben we maar kort op de muur gestaan (ongeveer 2 uur), maar daar waren we, na het vele wandelen door alle andere toeristische plekken in Peking, juist erg blij mee. Natuurlijk hebben we wel een t shirtje”I climbed the Great Wall” gekocht, want, hoewel het niet veel was, we hebben wel op de muur geklommen :D

Wij vonden van alle toeristische attracties het Zomerpaleis het leukst. Bij alle plekken waren namelijk veel toeristen (voornamelijk Chinezen zelf, je ziet nauwelijks andere “blanken”), maar toen wij laat op de middag besloten om naar het Zomerpaleis te gaan, kwamen de meeste toeristen juist naar buiten toe. Dit zorgde ervoor dat we, voor het eerst sinds we in Peking waren, foto’s konden maken zonder toeristen op de achtergrond, wat in deze stad echt een unieke gebeurtenis is. Bij het Zomerpaleis liepen we, genietend van de stilte (die je in Peking nergens anders kan vinden), door de enorme tuinen, omringd door kanalen, met in het centrum het paleis en zijn vele nevengebouwen.

Naast de bezienswaardigheden staat Peking ook bekend om zijn vele fietsen. Als Nederlanders waren we niet zo erg onder de indruk, maar wilden we natuurlijk wel een keer meedoen in dat drukke verkeer, dus besloten we een dag lang een fiets te huren. Na een gezamenlijk ontbijt met Petra en Dennis (van de trein/Mongolië) gingen we op weg. Voor ons werd deze dag, de nummer één van onze Pekingweek. Al fietsend hebben we zoveel gezien en gedaan, erg leuk! Zo zijn we door meerdere hutongs gereden (smalle straatjes en steegjes, met kleine pleintjes), hebben we oude Chinese mannen vogeltjes zien trainen, reden we met onze fietsjes gewoon over de snelweg, hebben we een pitstop gemaakt bij de Lama Tempel (waar we een monnikenceremonie bijwoonden) en een warenhuis vol met kleine standjes met nepmerken (waar je constant werd aangesproken, ook als je ze heel bewust niet aankeek), zagen we een mooie grote vijver waar alle lichten van de vele winkels en restaurants op weerkaatsten in het donker en eindigden we in het winkelhart van Peking waar we meerdere groepen Chinese vrouwen tegenkwamen die een soort van “Goedemorgen Nederland-dansjes” op straat deden. Zo hebben we Peking dus ook van een heel andere kant gezien.

We hadden een hele waslijst van steden en plekken die we na Peking wilden bezoeken, maar na zorgvuldig uitzoeken vielen een hoop plaatsen af. Waarom? Simpelweg omdat er helaas geen tijd voor was/is, aangezien we een visum hebben voor dertig dagen en we ook nog (credits naar Erik) een achtdaagse tour naar Tibet (!!!!) hebben geregeld en China daarnaast nog eens 240 keer zo groot is als Nederland. Na Peking besloten we dan ook om achtereenvolgens Datong, Pingyao, Xi’an en Chengdu te bezoeken en het oosten en zuiden over te slaan. Vanuit Chengdu vliegen we dan door naar Lhasa, Tibet!

In Datong had Erik op internet een superdeluxe vijfsterren hotel geregeld voor een backpackersprijs. Wat hebben we een relaxte drie dagen gehad! Een superkingzise bed met donzen dekbed, onze eigen minibar, nieuwe pantoffels, zachte badjassen en handdoeken, een apart bad en een douchekop zo groot als het scherm van onze mini laptop. Na de treinreis en onze Pekingweek geen slecht moment om er eens goed van te genieten! Naast al deze luxe deden we ook nog een dagtour naar de hangende tempel en oude grotten. De hangende tempel gingen we niet in (werd afgeraden omdat het van binnen niets bijzonders is), maar om het van buitenaf te zien was wel mooi.
De grotten waren een verrassing, zo mooi! Enorme tekeningen en sculpturen die honderden tot tweeduizend jaar geleden gemaakt zijn in grotten en rotsen. De enorme boeddhas maakten met name veel indruk, hoe knap waren wij mensen dat wij dit zoveel jaar geleden al konden maken??

Na Datong gingen we naar het lampionnendorpje Pingyao. Ons hostel zat erg gezellig midden in het stadcentrum, dit wordt omringd door stadsmuren waarbinnen geen auto’s mogen komen. ’s Avonds gingen alle lampionnen aan, minder indrukwekkend dan we hadden verwacht, vanwege de sterk verlichtte restaurants en winkeletalages, maar toch blijft het een gezellige sfeer die er hangt. We hebben een dag besteed aan het shoppen van vele souvenirs en het afdingen ervan. Daar zijn we samen echt goed in geworden, Erik heeft een superpokerface en mensen die mij kennen (familie en teamgenootjes) weten dat ik erg goed ben in weglopen :D Ondertussen worden ze (samen met onze verzamelde Russische en Mongoolse souvenirs én je boek Mieke, bedankt!) verscheept naar Nederland voor slechts 17euro! Ook hebben we op meerdere plekken in de stad typisch Chinees eten geprobeerd variërend van gefrituurde dumplings, tot sweet and sour pork, natuurlijk alles opetend met stokjes!

Dichtbij Pingyao ligt een berg (Mian Shan) waar veel oude tempels gebouwd zijn en waar een Chinese industriemagnaat een park van heeft gemaakt. Hoewel we in het begin het idee kregen in een attractiepark te zijn liepen we bij de eerste tempel uiteindelijk toch de goede kant op. Weg van de drukte, hoog de treden van een tempel op. Hoe bijzonder dit was is moeilijk te beschrijven, bekijk de foto’s eens, misschien dat dat helpt. Het was een tempel hoog in een bergwand gemaakt met een brug van een paar honderd meters lang die langs die bergwand loopt. Meerdere kleine gebouwtjes kom je tegen langs deze brug, ze zijn een soort van etalage voor verschillende gedenkplekken, met boeddhas en kleurige afbeeldingen etc.

Om de hoek gelopen kwamen we nog een trap tegen, eentje die kris kras langs een andere bergwand naar een tempel hoog op de berg leidde. Erg avontuurlijk en natuurlijk iets wat we niet wilden missen! Het enige minpuntje was dat we tijdens het lopen erop beseften dat het “made in China” was en we hierdoor ook ineens veel minder stevig op onze benen stonden, waardoor de tocht omhoog ineens iets minder leuk was haha. Uiteindelijk was het wel een superervaring om dan na wat bange momentjes boven te staan en uit te kijken over de bergen met een enorm uitzicht. Zie ook dit keer de foto’s!

Na de berg zijn we ’s avonds op de nachttrein gestapt naar Xi’an. Hier kwamen we, na een uur durende vermoeiende looptocht met onze backpacks, ’s ochtends vroeg aan bij ons “Friendship” hotel (de taxi en tuktuk wilden ons niet brengen, want het was te dichtbij). We waren er al een keer langs gelopen, maar het Friendship hotel had alleen een naambord in het Chinees en dus hadden we het de eerste keer totaal gemist…
Die dag zijn we, ondanks onze vroege zoektocht met backpacks en al, alsnog op pad gegaan om het beroemde Terracotta leger te zien. Ook een must-see in China, maar we waren door andere backpackers al gewaarschuwd dat het wel eens tegen kon vallen. Dus zonder verwachtingen gingen we erheen en inderdaad het is een nietszeggende grote hal, waar de toeristen alleen maar omheen mogen lopen. Desondanks was het doordat we er geen verwachtingen van hadden geen tegenvaller, maar konden we er wel het bijzondere van inzien. Het feit dat boeren dit enorme leger per ongeluk zijn tegengekomen bij het graven van een put in 1973, terwijl een metertje ernaast niets te vinden was, is al zo bijzonder dat het niet uitmaakt dat we een verplicht rondje lopen door een megahal met vele andere toeristen.

Na Xi’an zijn we, na een 16urige reis met de nachttrein, gisteren aangekomen in Chengdu, de laatste stad voordat onze Tibet trip aanstaande vrijdag zal beginnen. Ons hostel organiseerde een gratis hotpot avond voor de gasten (soort van Chinees gourmetten) en hier leerden we weer meerdere reizigers (/backpackers) kennen. Heel misschien kunnen we door contacten van een Belgisch stel nu ook wat vrijwilligerswerk doen in Nepal (misschien zelfs fysiotherapie). We zien het wel als we daar uiteindelijk zijn, maar toch wel erg leuk om op een hotpotavondje dat soort mooie kansen te krijgen!

In Chengdu hopen we panda’s te gaan zien in het breeding centre (en wie weet dat ik er nog een ga knuffelen voor een beste prijs (als een soort donatie)), gaan we de grootste boeddha ter wereld bezoeken en even bijkomen van alles wat we hebben gezien tot nu toe. Want jeetje, we zijn nu precies een maand weg, maar wat hebben we toch veel gezien, gedaan en meegemaakt!

Voor mijn doen was dit toch nog aardig beknopt, als je nagaat dat ik zojuist even heb beschreven hoe we in ruim twee weken tijd een paar duizend kilometer hebben afgelegd! Dat was het weer voor nu, we gaan lekker genieten van de panda’s, Chengdu en dan op naar Tibet.

Tot de volgende keer,
Xx Erik & Mirthe