Uniek - Reisverslag uit Puerto Ayora, Ecuador van me mirthe - WaarBenJij.nu Uniek - Reisverslag uit Puerto Ayora, Ecuador van me mirthe - WaarBenJij.nu

Uniek

Door: Mirthe

Blijf op de hoogte en volg me

11 Maart 2014 | Ecuador, Puerto Ayora


Er is gewoon maar 1 woord voor de Galapagos Eilanden en dat is uniek. Erik en ik hebben al veel plekken op de wereld gezien, maar niets valt te vergelijken met hier. Een supersuperaanrader voor iedereen die van de natuur en dieren houdt! Goed, voordat ik ga klinken als een reisbureau of touroperator, laat ik maar gewoon verdergaan waar ik gebleven was.

Na ons vorige verhaal moesten we nog een paar dagen werken. Het weer was nog steeds warm en droog, hoewel het toch echt het regenseizoen is, waardoor het werk best zwaar was. Toch geeft het veel voldoening om een veld met Guayaba bomen, die het eiland bedreigen, geheel gekapt te zien, ook al was het met veel (bloed), zweet (en tranen). Naast het kappen van die bomen, hebben we koffiebonen geplukt en gepeld, zijn we weer in de groentetuin aan het werk geweest en hebben we meerdere wegen bevrijd van onkruid. In de middagen ging ik weer aan het werk met de mensen in de buurt. Omdat de 2 weken voorbij zijn gevlogen moest ik dan ook al snel weer afscheid van ze nemen. Ik heb een kort dossier van alle mensen achtergelaten bij de leider van het vrijwilligerswerk voor als er in de toekomst nog eens een fysiotherapeut komt (gelukkig kennen ze hier geen FRM en audits…) De mensen waren echt heel dankbaar en de laatste dag heb ik ze, met mijn beste spaans en tekenkunst, een papier met allerlei oefeningen voor de toekomst meegegeven. Dat is echt wat ik superleuk vind, met de beperkte middelen die de mensen hier hebben, toch oefeningen verzinnen, die ze kunnen toepassen in het dagelijks leven. De laatste middag van het vrijwilligerswerk ging ik de stad in, om een paar gehandicapte kinderen te bekijken en te behandelen. Wat erg grappig was, omdat ik naar 1 meisje zou gaan, maar het verhaal over een therapeute uit het buitenland ging snel, waardoor ik meer kinderen kon helpen die middag. Mijn ervaringen van Zuid-Afrika en Costa Rica kwamen hier echt van pas. Oefeningen met kussens en veel speelgoed doen het goed bij alle kinderen over de hele wereld! Ooit hoop ik nog eens op de een of andere manier een stichting op te zetten voor plekken waar geen therapeuten zijn, zoals bijvoorbeeld hier op de Galapagos. Het is zo fijn dat je mensen kan helpen die nog nooit hulp hebben gehad. Mocht iemand daar ervaring mee hebben, bij deze de oproep, zou je me kunnen helpen? Het duurt alleen nog wel een tijdje voordat ik daaraan kan beginnen, we zijn nog even onderweg namelijk :D

We hadden, zoals gezegd in het vorige verhaal, dus heel spontaan besloten dat we een cruise gingen doen na het vrijwilligerswerk. Het was ideaal opgezet voor ons, omdat we van San Cristobal (van het vrijwilligerswerk) uiteindelijk uit zouden komen in Santa Cruz (het eiland van onze vertrekvlucht). Tussendoor zouden we Isla Espanola en Isla Floreana bezoeken. We hadden een leuke gezellige groep aan boord, lekker eten en echt geweldige snorkeltochten en wandelingen. We hebben met snorkelen weer meerdere keren haaien gezien, zeehonden, schildpadden, roggen en waterleguanen. Dat zijn dan alleen nog maar de grote dieren, want alle andere vissen zijn ook ontzettend mooi met allerlei kleuren, groottes en vormen. Normaal gesproken zou dat al genoeg zijn om je mee te vermaken op een snorkeltocht, maar hier op de Galapagos niet hahaha. Op Espanola hebben we een wandeling gemaakt door het vogelgebied. Honderden boobies waren aan het broeden, bijzonder om te zien!! Ook waren de waterleguanen hier rood ipv groen/zwart. Op Floreana hebben we kaartjes gepost bij Post Office Bay. De kaartjes laat je daar achter zonder postzegel. Als er dan iemand na jou komt uit hetzelfde land, dan neemt diegene de kaartjes voor jou mee terug naar huis. Oftewel, wij gaan 5 mensen in Nederland blij maken met hun post en hopelijk wordt onze post ook bezorgd…. De wandeling die we verder hebben gemaakt op Floreana was naar een laguna met flamingo’s, helaas waren er slechts twee te zien in de verte, maar toen we bij een strand aankwamen om schildpadden te zien, werden we beter beloond. Tientallen schildpadden zwommen in het water, allemaal makkelijk te zien en te tellen vanaf de kant, samen met een verdwaalde haai en meerdere stingrays. Best vreemd om te zien dat al die schildpadden dat ene plekje uitzoeken om heen te gaan.

De cruise was echt een groot succes, maar de resterende tijd in Santa Cruz ook.
Zo besloten we dat we ons ticket gingen verlengen, voor slechts 22 dollar (in totaal voor 2 personen!), zodat we genoeg tijd hadden om alles te doen wat we nog wilden doen en zien.
We zijn naar Los Gemelos geweest (tweelingkrater, die zijn ontstaan door een instorting van de aarde), naar Las Grietas (een klif met superblauw water) en meerdere keren naar Tortuga Bay, omdat dit echt een enorm mooi strand is, zo rustig als Bussloo, zo warm als Spanje, met schaduw van mangroveplanten om onder te kunnen liggen. Het grote verschil met andere mooie stranden zit hem in het feit dat dit strand ook nog eens bewoond wordt door leguanen, haaien en pelikanen. Hoe bijzonder is dat!!
Ook gingen we een dag samen met Cloé en Sarah van het vrijwilligerswerk een tochtje doen. Zij hadden weer via via connecties op het eiland, dus konden we mooi goedkoop naar de grote schildpadden en de lavatunnels op Santa Cruz. Op San Cristobal hadden we al enorme schildpadden gezien, maar jeetje de paar reuzen die we hier zagen waren nog net een kopje groter! Het voelt net of je teruggaat in de tijd als je die beesten rond ziet slenteren om je heen. Check de foto’s!

Ook dit keer heb ik onze hoogtepunten bewaard voor het laatst. We wilden namelijk erg graag nog eens duiken op Santa Cruz, omdat er werd gezegd dat daar plekken zijn waar hamerhaaien vaak voorkomen. Op North Seymour zou je ze in bijna 95% van de duiken kunnen zien, dus die tour moesten we hebben! Op de avond voor de duik gingen we onze wetsuits en equipment passen. Er werd verteld dat we naar Gordon Rocks zouden gaan ipv North Seymour en of we dit goed vonden.
Gordon Rocks staat bekend als een plek waar je meer ervaring voor nodig hebt om te mogen duiken vanwege de soms heftige stroming. Vanaf 25 duiken is het toegestaan om mee te mogen op deze tour, dus wilden we (Erik 15 en ik met 12) deze plek eigenlijk nog niet doen, maar omdat het ons zo werd aangeboden en erbij werd gezegd dat we dat prima zouden kunnen, gingen we met die tour mee. Dit is een beetje langdradig, maar even belangrijk om te vertellen voor wat er straks volgt. Tijdens onze eerste duik zagen we 1 hamerhaai. We waren superblij dat we er nog een hadden gezien, naast de vele andere haaien, roggen en vissen. Ook was er nog een moment dat een zeehondmannetje een vis onder de flipper van een duitse jongen naast me wilde hebben. Ongeveer 10 seconden zat hij naar de flipper te staren en zowel die jongen als ik dachten allebei dat het mannetje zijn flipper wilde eten. Er bleek dus een vis achter te zitten die hij vrolijk voor onze neus opat. Zielig voor de vis, maar echt mooi om te kunnen zien van zo dichtbij. De tweede duik was nog succesvoller en een van de grootste hoogtepunten van ons Galapagos-avontuur. We zagen eerst één hamerhaai voorbij komen, waarna er ineens een school van ongeveer 50 voorbij kwamen zwemmen. En dit keer, ja, hebben we er ook foto’s van!

Op de een of andere manier kan ik goed mijn adem inhouden, na het hamerhaaien-moment moest een groot gedeelte van de groep (waaronder Erik) naar boven en omdat twee anderen en ik nog ruim voldoende zuurstof over hadden mochten wij nog even verder. Nu komt het, op de plek waar alleen ervaren duikers mogen komen en wij zomaar waren toegevoegd aan de groep, bleek onze duikinstructeur plotseling geen zuurstof meer te hebben! Aangezien ik nog erg veel zuurstof over had, heb ik de rest van de trip mijn tank gedeeld met de duikinstructeur…. Dat was echt erg bizar om mee te maken! Achteraf gaf hij aan dat hij tijdens de pauze was vergeten zijn eigen tank te vernieuwen, waardoor hij de 2e duik met zijn oude tank met minder zuurstof begon.

Ons tweede hoogtepunt was afgelopen maandag. De laatste dag van ons verblijf op de Galapagos en een van de redenen waarom we ons ticket hadden verlengd. Het bleek namelijk erg moeilijk om deze trip te boeken, omdat veel mensen dit willen doen en er beperkte plaatsen zijn. We gingen naar Isla Bartolome. Het is vooral bekend om te wandelen op vulkanisch landschap, de uitzichtpunten en de pinguïns! Een van de weinige plekken op aarde waar je kan zwemmen en snorkelen met pinguïns.
Die ochtend zei onze gids dat het afwachten was of we ze wel zouden zien, dus waren we een beetje teleurgesteld. We hadden namelijk begrepen dat ze altijd aanwezig zijn op Isla Bartolome, dus spraken we mijn geluk maar weer aan. Bij de eerste snorkelplek besloten we een stukje te lopen langs de kant en ja, daar zag Erik ze: meerdere pinguïns die aan het jagen waren op vis! Na een fotoshoot, trokken we snel onze snorkelspullen aan en gingen we op weg.
Ze waren erg snel en nauwelijks bij te houden als ze voorbijkwamen zwemmen, maar onze dag was perfect, want we hadden ze gezien en met ze gesnorkeld!
Na een hete wandeling over het vulkaanlandschap mochten we nogmaals snorkelen en werden Erik en ik afgezet met de boot bij twee dobberende pinguïns. De rest van de groep besloot dat ze vanaf de kant erheen wilden zwemmen (geen idee waarom), waardoor wij dus mooi veel tijd hadden om met deze twee te kunnen zwemmen. Dit keer waren ze niet op jacht en kon het ze ook nog eens totaal niets schelen dat ze beloerd en gefotografeerd werden door twee Nederlanders met duikbrillen. Echt een superhoogtepunt! Tijdens het zwemmen raakte mijn onderwatercamera (huls) helaas beslagen, dus konden we niet meer zulke goede foto’s maken. Een van de pinguïns besloot natuurlijk net op dat moment dat hij het wel tijd vond om op een rots te poseren. We hebben de camera die in het omhulsel zit geleend van Chris… Is het duidelijk wat we dachten? Na een paar minuten overleg en mijn ingeving dat Chris het risico ook vast mooi zou vinden besloten we om het omhulsel te openen en de camera eruit te halen om zo toch een foto te kunnen maken. Dit met het risico dat we nog steeds met flippers en al in het water stonden en de pinguïn een rots had uitgekozen waar de golven af en toe flink tegenaan sloegen. Chris, mocht je dit lezen, we hebben het risico genomen en we zijn echt heeeel blij met de foto die zo dichtbij is, dat we het het geld voor een nieuwe waard vonden. Gelukkig bleef de camera ongedeerd en hebben we nu een nog werkende camera én foto’s van erg dichtbij!

Helaas komt aan alles een einde en zo ook aan ons Galapagos avontuur. Het was mijn droom om er heen te gaan en mijn droom is meer dan driedubbel werkelijkheid geworden!
Op dit moment zijn we aangekomen in Montanita, na een vlucht vanaf de eilanden naar Guayaquil en een busrit naar hier. We hopen hier aan de kust te gaan surfen, maar dat wachten we maar gewoon af, of dat gaat lukken. Dat lezen jullie vast snel genoeg in het volgende verhaal.

We hopen dat we jullie niet al te jaloers hebben gemaakt, want we zouden het leuk vinden als jullie de verhaaltjes blijven lezen haha! Erg bedankt weer voor de vele reacties, we reageren niet persoonlijk op iedereen, want dan hebben we geen tijd meer om al die leuke dingen mee te maken, maar echt, het is ontzettend leuk om jullie reacties te lezen! Ik heb bij de vorige 2 verhaaltjes trouwens gemerkt (toen heb ik er 2 in één avond geplaatst) dat niet alle foto’s die ik plaats te zien zijn als je doorklikt. Je moet dan echt naar de fotopagina gaan om ze allemaal te kunnen zien. Ik hoop dat ik dit nog kan veranderen in de komende weken, maar daar ga ik nog even achteraan. Mocht je dus nog meer foto’s bij de vorige verhalen willen zien, klik dan specifiek op de fotopagina. Daarnaast zal dit verhaal vele foto’s bevatten, dus geldt dat ook hiervoor.

Bedankt weer voor het lezen en wie weet tot over 2 weken in Nederland, dan zijn we terug voor een paar dagen en anders tot ons volgende verhaal!!!

Chao!

Xx Erik & Mirthe

  • 12 Maart 2014 - 05:18

    Me Mirthe:

    Foto's volgen nog... Moet ik nog uploaden!

  • 12 Maart 2014 - 07:00

    Dagmar:

    Hey zus,
    echt heel gaaf weer!! Ik ben zeker wel jaloers... Moest ook wel weer lachen om je geluk, guus. Veel plezier! En tot over anderhalf weekje alweer (yes!).
    Xx d&r

  • 12 Maart 2014 - 09:48

    Son:

    WOWWWWWWWW!!!

  • 12 Maart 2014 - 10:15

    Astrid:

    Leuk om alles te lezen... nou ja bijna alles want bij dat stuk over het duiken (zuurstoftank delen) kreeg ik wel de kriebels. Wel weer een belevenis. Tot snel! xx

  • 12 Maart 2014 - 11:06

    Bianca:

    Wauw nichie! Wat fantastisch! Ben best jaloers maar het blijft ook geweldig om je verhalen te lezen. Geniet er nog even van.

  • 12 Maart 2014 - 13:15

    Mariëlle:

    Erg leuk om alle verhalen te lezen!! Je doet aardig je best om iedereen jaloers te maken hier in Nederland!! Geniet ervan samen en wie weet tot gauw!! Xx Mariëlle

  • 12 Maart 2014 - 18:37

    Jannie:

    Hai Mirthe, wat super om jullie prachtige verhalen met geweldige avonturen te lezen. Nog heel veel plezier daar. Groetjes Jannie

  • 12 Maart 2014 - 20:54

    Leonie:

    Ik vind de verhalen van jullie geweldige reis echt geen straf om te lezen.
    Blijf maar lekker genieten.

  • 15 Maart 2014 - 00:35

    Mirthe:

    Foto's zijn geplaatst!!
    Er staan ook wat foto's bij de van vismarkt. Vergeten te vertellen. In Nederland komen meeuwen op de vislucht af, op de Galapagos, naast een verdwaalde meeuw; zeehonden, pelikanen, stingrays en eaglerays. Supercool om te zien. Erik heeft tijdens de cruise gesnrokeld met een eagleray, dus was het nu extra leuk dat we ook van dichtbij nog een foto konden maken! Tot het volgende verhaal, xx

  • 17 Maart 2014 - 09:18

    Joke:

    Geweldig, de foto's spreken voor zich. Geniet nog een paar dagen en tot zondag.
    Groetjes, Joke

  • 17 Maart 2014 - 15:59

    Karin Veldhoen:

    Mirthe, je bent wel een heel stoere meid, maar dat had ik al wel gedacht. Jij was dus echt de reddende engel daar onder water. Is het niet gevaarlijk tussen al die haaien? Dan die leguanen; die vallen jullie niet aan? Jullie komen heel dicht bij ze. Het is waanzinnig wat jullie allemaal zien en meemaken. Mooier dan dit kan het al haast niet worden. Nog fijne dagen en alvast een heel goede vlucht terug naar ons land om van hieruit de volgende reis te plannen. Groetjes, Karin

  • 21 Maart 2014 - 11:09

    Inge Heuvelman:

    Mirthe, Wat een prachtige verhalen! Jullie maken echt supermooie dingen mee. Ik hoop dat het je lukt om een stichting voor de Galapagos op te richten. Zou mooi zijn als je iets voor de mensen daar kunt betekenen. Hopelijk zien we elkaar volgende week nog. Je bent van harte welkom bij D5! Goede reis

  • 24 Maart 2014 - 17:29

    Lisan:

    zooo eindelijk alles bijgelezen en gekeken, WAUW!
    geniet even in NL en daarna weer verder op reis :) xxx

  • 31 Maart 2014 - 22:58

    Gerrit Koldewijn.:

    hoi knuffel met je gabber ik ben jaloers op dit ondernemend stel goede verslagen boeiende verhalen

    nog veel plezier tot weer naar de volgende boeiende verslagen.
    groeten gerrit en ria tot ziens

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

me

Actief sinds 12 Jan. 2009
Verslag gelezen: 1952
Totaal aantal bezoekers 107681

Voorgaande reizen:

03 Februari 2014 - 21 December 2014

Wereldreis

09 Mei 2011 - 01 September 2011

Een nieuw avontuur...

02 April 2009 - 19 Juli 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: