Islas Galapagos, de eerste indruk - Reisverslag uit Isla San Cristóbal, Ecuador van me mirthe - WaarBenJij.nu Islas Galapagos, de eerste indruk - Reisverslag uit Isla San Cristóbal, Ecuador van me mirthe - WaarBenJij.nu

Islas Galapagos, de eerste indruk

Door: Mirthe

Blijf op de hoogte en volg me

24 Februari 2014 | Ecuador, Isla San Cristóbal


Na een vervelende vrijdag, stonden we op zaterdagochtend heel erg vroeg op, om naar het vliegveld te gaan. Het hostel had de taxi geregeld en was zo vriendelijk om ons ook nog te waarschuwen (midden in de nacht) dat hij al op ons stond te wachten. We dachten dat onze pech van de dag ervoor dus voorbij was. We kwamen mooi op tijd, zelfs nog eerder dan gepland, aan op het vliegveld.
Eerst in de rij staan om allerlei verplichte administratie voor de Galapagos Eilanden af te handelen, onze backpacks te laten vastmaken, zodat je er niet na die tijd nog wat groente oid in kan stoppen waarmee je de natuur op de eilanden kan bedreigen en toen op naar het inchecken van de bagage.
Maar helaas, na een ontzettend gefrustreerde vrijdag, erg vroeg opstaan midden in de nacht, bleek het systeem van onze maatschappij gecrasht en moesten de dames achter de balie alle boarding passes met de hand uitschrijven. Aangezien er 5 vluchten waren van 7u tot 7.30u en wij de laatste van die 5, mochten alle passagiers na ons in de rij, wel inchecken, terwijl wij constant geduldig moesten blijven en het idee hadden dat we onze vlucht nooit meer gingen halen. We wisten overigens pas bij de incheckbalie dat het systeem gecrasht was, daarvoor was dat niet aan ons uitgelegd, oftewel we hadden echt het idee dat we nooit meer mee konden. Erg gehaast naar het vliegtuig, om uiteindelijk een van de eersten te zijn die er in konden. Bleek dat we nog wel op alle mensen gingen wachten en voor niets 2uur lang gestrest te hebben gedacht dat we het vliegtuig gingen missen.
Door deze vertraging was er niemand die ons opwachtte op het vliegveld van San Cristobal en we hadden ook geen contactgegevens. Wel hadden we het nummer van de tussenpersoon, dus na een belletje heen en weer, werden we toch nog opgehaald. Moe, gefrustreerd en ongeduldig kwamen we aan in de Hacienda Tranquila. We hadden een eigen kamer, dat was een plus, misschien kon de dag dan toch nog beter worden. Geovanny, de baas van de Hacienda en degene die ons had opgehaald van het vliegveld, adviseerde ons om met hem mee te gaan naar de stad en daar een wandeling te maken.
Dus na 5 minuutjes ons te hebben omgekleed waren we al weer in dezelfde auto op weg. En toen… Toen zagen we waarom we zo graag naar de Galapagos Eilanden wilden. Tientallen zeehonden die niet schrikken als je dichtbij komt, landleguanen, marineleguanen, heel veel vogels en uiteindelijk ook nog de bekende blue footed boobies. Na deze wandeling van een paar uur, met een ontzettend mooie zonsondergang en bijzondere ontmoetingen met zeehonden op bankjes, vogeltjes die poseerden en een landleguaan die erg moeilijk te vinden is, maar Erik toch gespot had, waren we de vervelende vrijdag en het inchecken van die ochtend helemaal vergeten!

De volgende dag hebben we eerst bijgeslapen waarna we de rest van de vrijwilligers hebben ontmoet. Niemand ging die dag wat ondernemen, dus besloten wij om naar Galapaguera te gaan, een plek waar schildpadden beschermd/ “gefokt” worden. De jonkies die er geboren worden, worden beschermd tegen roofdieren, waarna ze uiteindelijk uitgezet worden in het National Park. De oudere schildpadden gebruiken Galapaguera als een soort van bejaardentehuis. Ze worden teruggehaald uit het Park en brengen hun laatste jaren daar door. Het klinkt als een soort van dierentuin, maar dat was het absoluut niet, het is een enorm afgezet beschermd gebied, waarin er ruimte is voor waterplekken, maar je nog steeds geluk moet hebben om de schildpadden te zien. Onze taxichauffeur moest verplicht mee, omdat je niet als buitenlander in je eentje in een beschermd gebied mag. De bewoners kennen de regels van de Eilanden en mogen dus wel mee als begeleider, wel bijzonder. In Galapaguera hebben we echt enorme schildpadden gezien. Zie de foto’s. Echt een enorme gave ervaring!

Op maandag begon de werkweek. In de ochtenden werk ik, net als de anderen, op het land. Erik werkt samen met de anderen ook ’s middags op het land en ik mag dan dichtbij de Hacienda mensen behandelen! De mensen die ik behandel zijn erg aardig, ik leer er veel Spaans van en ze zijn heel dankbaar. De 2 weken die we hier zitten zal ik hen meerdere keren behandelen. Wel leuk, een soort van buitendienst op de Galapagos Eilanden. De mensen hebben natuurlijk veel rugklachten vanwege het zware werk, maar ook behandel ik een oude vrouw met Parkinson en Diabetes, en een vrouw die een hersenbloeding heeft gehad na een val van het paard.
Het werk op het land is soms zwaar, vanwege de warmte, de brandende zon en omdat het gewoon zwaar werk is. Tot nu toe hebben we planten verpoot, met machetes guayaba bomen gekapt (die zijn niet inheems en bedreigen andere begroeiingen), koffiebonen geplukt, in de groentetuin onkruid gewied en het hoogtepunt van het werk, ’s ochtends takken en stronken verzameld van de guayaba boom die een van de werkers er afzaagden met een kettingzaag. Niets bijzonders misschien, maar het was met een supermooi uitzicht op het hele eiland en de zee, in combinatie met het feit dat het in het gebied was van de schildpadden. We hebben er dus ook een paar gezien, erg bijzondere ontmoeting weer! Al het werk is om het eiland in betere staat de brengen voor de schildpadden en de bedreigde plantensoorten meer ruimte te geven. Het werk met de koffiebonen en de groentetuin is voor onszelf, we kunnen dat gebruiken in de keuken. Lekker vers dus.

Op vrijdag is er therapie met gehandicapte kinderen. De meesten hebben psychische klachten, dus daar kon ik niet veel mee, wel was er 1 meisje met CP. Haar moeder was mee, dus die heb ik oefeningen gegeven, maar ze had nog vragen erover, dus ga ik morgen met Geovanny met de auto naar hun toe om te kijken hoe we oefeningen in de thuissituatie gaan toepassen. Echt leuk!!!
Ook heb ik een donatie gedaan namens de Fysiofitgroep 19u van de donderdag en de familie Visser, aan deze gehandicapte kinderen. Ze hebben geld nodig om met de kinderen en de moeders naar Guayaquil te kunnen. Zo hebben ze voor het eerst in hun leven een uitje, maar tegelijkertijd ook de mogelijkheid om specialisten te zien, op de eilanden heb je die namelijk niet. Sommige kinderen hebben slechts 1x een dokter gezien, toen ze gediagnosticeerd werden, maar verder niet.
Dus bij deze, namens de kinderen en hun familie, erg bedankt!!!!

Dan nu alleen nog vertellen over afgelopen weekend. Speciaal bewaard voor het einde… We gingen op zaterdag een snorkeltocht maken en op zondag een duiktocht naar dezelfde plek, Leon Dormido of Kicker Rock. Het is een grote rots met 2 kanalen erin, een grote en een kleine. Er was een kans dat we daar hamerhaaien zouden zien. Het snorkelen daar was zooooo gaaf! Haaien, zeehonden, schilpadden en roggen gezien en mee gezwommen. Zie de foto’s! Erik had zelfs de kans om met 2 spelende zeehonden “mee te doen” in het kleine kanaaltje. Hij kon ze gewoon aanraken! Helaas geen hamerhaaien, maar wel echt een supervette tocht. De volgende dag gingen we duiken. Het water was een stuk helderder en eerst waren we erg onder de indruk van de haaien en een school roggen (stuk of 10) die boven ons voorbij kwamen, totdat er, ja hoor, een school hamerhaaien langs kwam….!! Zo mooi om te zien die neuzen! Erik werd erg enthousiast en zwom weg van de groep met de camera er achteraan. Hij heeft de duikinstructeur en mij zenuwachtig gemaakt voor de beste foto’s ooit. Tenminste, als de camera het deed. Die gaat namelijk automatisch uit na een paar minuten en dat wist Erik niet. Oftewel een erg goede reden voor ons om nog een keer op zoek te gaan naar de hamerhaaien op een van de andere eilanden!!

We hebben nog een paar dagen vrijwilligerswerk te gaan. We hebben heel spontaan besloten om as vrijdag op een cruise te gaan naar 3 andere eilanden, gedurende 4 dagen. Erg veel zin in! Maar goed eerst nog werken en dat bevalt me tot nu toe ook erg goed. Ben echt blij dat ik in de middagen nog wat kan betekenen met therapie en ’s ochtends wat bijleer over werken op het land.

Voor zover de update, ik zal kijken of ik de volgende keer wat sneller kan zijn. Ik zou zeggen bekijk de foto’s (het zijn er veel…) want die zeggen zoveel meer dan mijn verhaal!!!

Hasta luego!!
Xx Mirthe (& Erik)

  • 25 Februari 2014 - 06:46

    Dagmar:

    Hey m&e,
    supergaaf weer allemaal! Ik was gister al jaloers met al die foto's en dit maakt t niet veel beter ;). Werkse nog een paar dagen en veel plezier op de cruise!
    Xx r&d

  • 25 Februari 2014 - 08:25

    Rens:

    Nice! Klinkt als een mooi avontuur!
    Have fun!

  • 25 Februari 2014 - 08:38

    Bert:

    Leuk verhaal jammer van de camera, maar kan volgens mij anders ingesteld worden. Gr. Bert

  • 25 Februari 2014 - 09:43

    Jessica:

    Klinkt nu al als een waanzinnige ervaring! Wat fantastisch dat je iets kunt betekenen voor de mensen daar. Het lijkt me ook een waardevolle aanvulling op je C.V.!

  • 25 Februari 2014 - 10:11

    Yvonne:

    Hoi mirthe,
    Super leuk om de foto's te zien en je verhalen te lezen!
    Heel veel plezier!
    X yvonne

  • 25 Februari 2014 - 12:12

    Astrid:

    Weer leuk om te lezen en de foto's te zien.
    Beetje jammer, geen foto's van hamerhaaien!! haha
    Voor vrijdag veel plezier op de cruise en hier ook natuurlijk nog!

  • 25 Februari 2014 - 13:13

    Yvon :

    Nou je beleeft en je ziet nog eens wat. Geweldig jullie belevenissen, en mooie foto's.

  • 25 Februari 2014 - 15:10

    Janneke:

    Nou ik ben een stuk sneller uitgepraat dan jij: gaaf man!!

  • 25 Februari 2014 - 19:23

    Leonie:

    Gaaf.
    Veel plezier nog met het werk en geniet van de Cruise.

  • 28 Februari 2014 - 10:50

    Joke Bosch:

    Ha beiden,

    Wat hebben jullie al veel gezien en ondernomen. (En dan wat er allemaal nog komen gaat :).
    Geniet van de komende tijd.

    Groetjes Joke



  • 05 Maart 2014 - 10:55

    Sylvia :

    Wat een super mooi verhaal, onwijs mooie foto's! Wat een gave reis al tot nu toe.
    Ik had nog niet gereageerd maar volg je wel Hoor ;-) heel veel plezier samen!
    Ben benieuwd naar de volgende verhalen en foto's!
    Xxx syl

  • 05 Maart 2014 - 21:57

    Tineke:

    Zo ben er even voor gaan zitten, geweldige beleving daar ,mooie foto's ,veel plezier nog . Fijn dat jullie daar zo goed werk kunnen verrichten.
    Groetjes Tineke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

me

Actief sinds 12 Jan. 2009
Verslag gelezen: 575
Totaal aantal bezoekers 107686

Voorgaande reizen:

03 Februari 2014 - 21 December 2014

Wereldreis

09 Mei 2011 - 01 September 2011

Een nieuw avontuur...

02 April 2009 - 19 Juli 2009

Mijn eerste reis

Landen bezocht: