Jungle Book, een weekje in de Amazone
Door: Mirthe
24 Februari 2014 | Ecuador, Tena
Hola todas!
Vandaag ineens 2 verhalen, die hadden jullie nog van ons tegoed. Het was de laatste tijd namelijk erg moeilijk om op internet te komen (in de jungle geen bereik), hier op de Galapagos waarvandaan ik dit nu plaats werken we veel en is er niet al te veel tijd over om de site bij te werken via internet. Bovendien kan het niet vanuit onze kamer, maar moeten we een stukje lopen naar een gesloten school, waar bovenop een nog aangesloten schotel met internetverbinding staat. Maar goed, bij deze dus het eerste verhaal met behoorlijk veel foto’s en het volgende verhaal komt gelijk, met nóg meer foto’s, succes met lezen, ga er maar goed voor zitten haha!!
Ik was gebleven bij onze aankomst in Tena. De eerste avond in Tena begon met erg weinig slaap, er waren feestende militairen in ons hotel, omdat er een of andere parade was deze week. Natuurlijk durfde de hotelleiding er niks van te zeggen, omdat de militairen in meer dan de helft van de kamers zaten. Oftewel Spaans geschreeuw, gezang en slaande deuren tot ongeveer 6 uur s ochtends, toen was het feest schijnbaar voorbij.
Onze eerste Spaanse les begon dus niet erg geconcentreerd. Gelukkig had Lucia (onze lerares, erg leuke vrouw en heel geduldig) er ook last van gehad, dus begreep ze dat we niet al te beste concentratie hadden. In de middag gingen we naar de Sachipakari Lodge in de jungle.
Tijdens het rijden begon het ineens superhard te regenen, een typische tropische stortbui. Duidelijk dat we nu in het regenwoud waren beland. De lodge lag echt midden in de jungle, net zoals onze cabana. Erg leuk om mee te maken. Zie de foto’s.
Gedurende de hele week hebben we verdeeld over de dag Spaans gehad. Sommige lessen samen, sommige individueel. Ik heb het idee dat het erg goed was om een weekje les te nemen, een heleboel woorden en vervoegingen kan ik me nu weer herinneren, hopelijk wordt het nog wat beter de komende weken!
Naast de lessen hebben we natuurlijk niet stil gezeten in de jungle. Zo hebben we bij aankomst een wandelingetje gemaakt naar de rivier, helaas begon het toen weer te stortregenen, waardoor we maar snel terugkeerden. Daarna kregen we een “chocolade tour”. Carlos (de gids van de lodge) ging ons uitleggen hoe chocola wordt gemaakt. Mijn trouwe fans (haha) weten natuurlijk dat ik dat ook in Costa Rica had gedaan, maar toch was het hier weer net een beetje anders. De smaak natuurlijk niet, met veel suiker erbij en wat brood, smaakte het superlekker, alsof ik weer mijn boterhammetje met chocoladepasta at!!
De dag erna, op dinsdag, gingen we een wandeling maken (samen met andere gasten die die dag waren aangekomen, daarvoor waren wij de enigen!) door de jungle. Wel leuk, het voelt dan net alsof je meedoet in Jungleboek. Helaas heb ik, als groot Disney fan, Bageera en Balou niet gezien, maar wel hebben we geslingerd aan lianen, al echte Tarzan en Janes.
Op woensdag stond er een kanotocht op het programma. We bezochten 2 Kichwa communities, wat we allebei niet zo boeiend vonden. Het is erg “aapjes kijken” en de ene na de andere kano meert aan om hetzelfde praatje te horen over de planten en dezelfde dieren in gevangenschap te zien. De dansende kinderen vond ik wel leuk, omdat ze er duidelijk plezier in hadden. Toch was de wilde papagaai, het feit dat Erik een kaaiman en ik een slang mocht vasthouden wel een van de hoogtepunten van die dag en de hele jungleweek. Zie de foto’s. Het echte hoogtepunt echter was het eindpunt van de kanotocht waar wilde apen op het strand rondstruinden. Met name voor Erik een hoogtepunt, omdat hij nog niet eerder apen in het wild had gezien. We hebben dan ook een beste tijd gestaan om honderden foto’s te maken van dezelfde apen haha.
De dag erna hebben we een tocht naar de waterval afgestaan, zodat we genoeg tijd hadden om Spaanse les te krijgen en wat rustiger aan te doen die dag. ’s Avonds gingen we namelijk sowieso al een nachtwandeling maken door de jungle. Helaas hebben we niet echt wat gezien op een kikker en een of ander slakbeest na. Toch was het wel spannend om met een zaklampje door de natuur te lopen en niet te weten wie of wat je beloerd.
Het was dus een erg leuke week, maar er waren toch ook wat tegenvallers. Zo moesten we voor bepaalde dingen betalen die we niet hadden verwacht (zouden in het pakket zitten), was de gids niet erg informatief, hebben we bepaalde activiteiten niet gedaan die wel op het programma stonden en was de schoonmaakploeg wel erg fanatiek in onze cabana. Alle dagen werd onze cabana opgeruimd, wat op zich prima service is, als je niet merkt dat ze aan ál je spullen hebben gezeten. Onze schoenen lagen alle dagen op een andere plek, kleren lagen door elkaar heen (die we gesorteerd hadden als schoon en vies voor de jungle) en op een dag had de schoonmaakster besloten om mijn tandpasta bij Erik contactlenzenvloeistof in een zakje te doen. Geen idee waarom… Klinkt misschien allemaal als klagen, maar dit waren kleine ergenisjes gedurende de week. Als je dan op vrijdagochtend hebt afgesproken om met de bus naar Quito te gaan, heel strak gepland allemaal, en alles loopt mis die ochtend, dan zijn die kleine ergenisjes ineens grote irritaties die allemaal naar buiten komen. Ik zal even vertellen over die bewuste vrijdag, ook omdat het belangrijk is voor het volgende verhaal (ik schrijf dit nu op de Galapagos).
We zouden onze was vroeg terugkrijgen, zodat we die konden inpakken in de backpack en de bus op tijd konden halen. De was kwam niet, we wisten ineens niet meer zeker of we met de bus of de auto naar Quito gingen, terwijl we op tijd terug wilden zijn in Quito, omdat we de volgende dag midden in de nacht op moesten staan om naar de Galapagos Eilanden te vliegen. Al met al was het uiteindelijk te laat om nog met de bus te kunnen, bleek dat we extra geld moesten betalen voor de auto en bleek mijn shirt te zijn verdwenen met de schoonmaak of de was. Geen fooi voor de lodge dus, maar we gingen wel met de auto die ons in ieder geval zou afzetten bij het hotel. Beloofd was dat dat een stuk sneller zou zijn dan de bus. Helaas was er voor het eerst sinds tijden weer een beste regenbui in Quito en waren alle wegen dicht, bovendien was het vrijdag en Valentijnsdag, waardoor er nog eens extra mensen op de weg waren. We kwamen dus 3 uur later aan dan gepland. Een vervelend einde van een leuke Jungleweek. Het zijn kleine dingen, maar die dag kwam alles bij elkaar. Gelukkig was het wel erg gezellig met Lucia onderweg en hebben we nog heel wat Spaans geleerd. Na het afscheid van Lucia in ons hotel gingen we snel op weg om te eten en vroeg te gaan slapen. De volgende nacht stonden eindelijk de Galapagos Eilanden op het programma, dé reden waarom we richting Zuid-Amerika zijn afgereisd…. Spannend!!!
Tot het volgende verhaal zometeen!
Bedankt weer voor het lezen en al jullie leuke berichtjes,
groetjes Erik en Mirthe
-
25 Februari 2014 - 06:54
Dagmar:
Gelukkig las ik t volgende verhaaltje eerst, anders vond ik jullie nog bijna zielig met al die pech :D :D -
25 Februari 2014 - 11:56
Astrid:
Ik las ook het volgende verhaaltje eerst en je hebt gelijk Dagmar......bijna!!! -
26 Februari 2014 - 01:42
Mirthe:
Haha ja he? Daarom hoorde de verhalen ook bij elkaar...! -
27 Februari 2014 - 17:27
Karin Veldhoen:
Ik heb jullie volgende verslag al gelezen en jullie verblijf op de Galapagos eilanden maakt alle ergernissen rond hotel en inchecken vlieghaven weer goed. Vanavond op fysio gaan we het er uitgebreid over hebben.
Geniet ervan en ik blijf jullie reisverslagen met foto's enthousiast volgen.
Groetjes, Karin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley